Çocuk ve Teknoloji Bağımlılığı
Bundan birkaç sene önce dışarda yemek konusu olunca pek mutlu olamıyordum. Daha çok evde yemeği sevdiğim için dışarda yemek genelde ya bir kutlama ya bir toplantı ya da ailece önemli bir karar almak demekti.
Özenle giyinip önceden ayırttığımız yere oturur günün yorgunluğuna aldırmadan iyi vakit geçirmeye çalışırdım.
Ancak daha siparişlerimizi vermeden masamızın etrafında koşuşup garsonları zor durumda bırakan çocukların başlarına bir şey gelecek korkusuyla iyi vakit geçirmek şöyle dursun ne yediğimi ne konuştuğumu bilmeden yemeği sonlandırdığımı iyi biliyorum. Anne babaların çocuğa bağırarak seslenmeleri, gergin halleri de cabası...Bu durumun pek hoşuma gittiğini söyleyemem.
Geçenlerde çocuklarım beni pazar kahvaltısına davet ettiler. Güzel manzaralı bir yere gittik. Her şey harikaydı. Karşı masamıza kalabalık bir grup geldi. Herhalde birkaç aile buluşup birlikte kahvaltı edip hasret gidereceklerdi. Masanın bir tarafına yetişkinler oturdu diğer tarafına da yaşları 4 - 6 arasında çocuklar.
Doğumdan itibaren çocuğunuzun gelişimine göre günlük eğitim planı Uzmanların hazırladığı 2.500’den fazla eğitici oyun Uzmanlarla seminerler Uzmanlara danışmaÇocuk görünce herkesin yüzünde bir gülümseme oluşur. Benim ki tam tersi oldu. Kahvaltı tabağımı henüz alıp yerime oturmuştum ki çocukları görünce yine çalışacağımı anladım. Bu defa işim zordu. Hangi birini kollayabilirdim. Sayıları çok, yaşları küçüktü.
Çocuklar annelerinin yardımıyla yerlerine oturdular. Hepsinin eline birer I pad verildi. Masada çıt yok. Hiç biri yerinden kalkmıyor, etrafa bakmıyor hatta kahvaltı etmiyordu. Kıpırdamıyorlardı, gülmüyor konuşmuyorlardı...
Bir iki saat böyle devam etti. Ben bu defa da üzüntüden ne yediğimi ne konuştuğumu anladım. İstediğim bu değildi elbette... Çocukların mum gibi oturmaları değildi ...Ama son zamanda genelde bu yolla sakin (!) çocuklarımız oldu ...
Biz atölyemizde her ay bir dışarda yemek programı yapıyoruz. 30-40 çocukla yemek yiyoruz. 18 yıldır hep aynı yerlere gidiyoruz. Hepsi de bizim oraya gitmemizden mutlular. Hiç bir zaman problem olur düşüncesiyle reddedilmedik.
Çocuklarla gideceğimiz yer hakkında önceden konuşuyoruz. Neden orada sessiz oturmalıyız, arkadaşımızın yemeği bitmeden kalkmamalıyız, masadaki eşyalarla oynamamız neden sakıncalı gibi konularda bilgilendirip yemekleri bitince atölyemize dönüyoruz. Aileler çocuklarının bizimle sakin oturduğunu, ailece gittikleri zaman hareketli olduğunu söylüyorlar.
Arkadaşlarla birlikte olmak güzel. Dahası ihtiyaç. Ama küçük çocuğumuz varsa ve birlikte olmak istiyorsak biraz fedakarlık yapıp gittiğimiz yerde onunla ilgilenmek, süreyi kısa tutmak çocuğa önemli olduğunu hissettirir ve istenmeyen durumlarla karşılaşmayız. Aile çocukla ilgilenmez sürekli yanındakilerle veya birbirleriyle konuşurlarsa, çocuk ilgi çekmek için de hareketlenebilir.
Teknoloji çağındayız. Çocuklarımızı bu sihirli dünyadan uzak tutmak haksızlık olur elbette. İnternetle tanışmaları bir yetişkinin eşliğinde eğitici oyunların yer aldığı sitelerde belli sürelerde yararlı olacaktır. Çocuğumuzun yaşına uygun programları önceden inceleyip çocuğa sunmak ve onunla paylaşmak birlikte kaliteli zaman geçirmek için iyi bir fırsat olacaktır.
Amaaaaa kolaya kaçıp sadece ailenin rahatı için (!) eline iPad veya telefon vermenin çok yanlış olduğunu söylememe gerek yok sanırım.
Uzman klinik Psikolog Nazan Ülkü’nün “ Çocuklarda İnatlaşma “ yazısını da okumanızı tavsiye ederiz.
ÇocukluDünya Editörünün mesajı: Yeni nesil çocuklar doğumlarından itibaren kendilerini teknoloji çağı içinde buldular. Çevrelerinde ailelerinin maruz kalmadığı ölçüde teknolojik cihaz ve yenilikler gelişti. Durum buyken, çocukların teknolojiden ayrı büyümesini istemek veya onları tamamen online dünyadan ayırmaya çalışmak yalnızca çocukların çağın gerisinde kalmasına sebebiyet verir. Fakat, çocuklarımızı yalnızca online dünyaya terk etmek, onları ellerine telefon veya tabletler vererek sakinleştirmek veya dikkatlerini dağıtmak onları gerçek dünyadan koparır, sosyal hayatlarını kısıtlar.
Peki, nasıl yaklaşmalıyız? Uzmanlar çocukların teknolojiden tamamen bağımsız büyütülmesinin imkansız ve gereksiz bir uğraş olduğunu bildirirken, çocuklarınızı tabletle sakinleştirmenin de iletişim eksikliği yaratacağını bildiriyor. Çocuğunuzun gün içinde yapması gereken sorumlulukları, yaramazlık yapmaması gereken bir yerde neden yapmaması gerektiğini bilmesi ve bunu tercih ediyor olması gerekmektedir. Ona her şeyi anlayabileceği dilde anlatmalı, teknoloji ile bağını koparmamalı ama sınırlandırmalısınız. Aksi takdirde bu bir bağımlılığa dönebilir ve gerçek hayat ile bağlantısı zayıflayabilir.
